Czasem między kochających się ludzi wdziera się rutyna tworząca mur dzielący ich wspólne życie na dwa niezależne, spotykające się pod jednym dachem. Brakuje rozmów, czułości, bliskości. Obojętność i niezrozumienie przykrywają uczucie i każą o nim zapomnieć. Zdarza się, że spragniony uwagi człowiek próbuje odnaleźć szczęście w cudzych ramionach lub w pracy. Ucieka z domu, od smutnego życia, które miało przecież wyglądać zupełnie inaczej. Nierzadko słowo "rozwód" działa jak zimny prysznic. Otwiera oczy, usta i pozwala wsłuchać się w głąb siebie. Zauważyć to, co przez lata było przemilczane lub zamiecione pod małżeński dywan. "Samotność we dwoje" zdarza się w wielu związkach i boli bardziej, niż ta znoszona w pojedynkę.
Emocjonalny świat widziany okiem mężczyzny może zaskoczyć i przypominać kokon smutku, z którego trudno wyjść cało. Braki w związku zostają czasem niewłaściwie uzupełniane i zostawiają szpetny ślad. Zdarza się jednak, że w tej brzydocie ktoś dostrzec może piękno. Specyficzne, inne, a zarazem magnetyczne piękno. Patrząc na te "pamiątki" łatwo się pogubić. W uczuciach, w życiu, we własnych potrzebach i planach. W marzeniach i decyzjach.
Adam zabłądził. Właściwą drogę zgubił, gdy jego żona zaczęła się oddalać. Do jej nieobecności przypiął typowe łatki: ambicja, praca, pieniądze. Nigdy jednak nie zapytał o prawdziwy powód. Nigdy nie starał się jej zatrzymać. Potrząsnął nią dopiero, gdy stanęli na rozstaju. Wizja końca wspólnej drogi spowodowała, że odwrócili się i razem spojrzeli w tył. Na to, co za nimi. Na nowo uczyli się mówić i słuchać. Nie wszystko jednak sobie powiedzieli. Dokąd doszli? Co przegapili po drodze?
"Samotność we dwoje" to opowieść o codzienności kochających się ludzi, którzy przestają się lubić i zauważać. To historia o przemilczanym bólu i żalu, uwierającym przez lata i owocującym słonymi łzami. Ma w sobie przede wszystkim prawdziwość łączącą złe decyzje z dobrymi efektami i na odwrót. To męski pamiętnik. Książka o życiu. Samotnym. We dwoje i osobno.
Agnieszka Lis kolejny raz stworzyła rzeczywisty obraz ludzi, ukazujący wachlarz skrajnych, bardzo realnych emocji. Między wierszami znaleźć można wytłumaczenie dla wielu trudnych sytuacji wyjętych z codzienności wielu z nas. I choć każdy rozdział w jakimś stopniu dotyka, to jednak zakończenie wydaje się odcisnąć swój ślad w psychice, a określenie "po trupach do celu" nabiera innego, poniekąd ciepłego znaczenia.
SAMOTNOŚĆ WE DWOJE
Agnieszka Lis
Wydawnictwo IV Strona
Stron: 224
Wydanie: II
A już w styczniu, wśród wydawniczych nowości znajdziemy kolejną pozycję Autorki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz