Traumatyczne wspomnienia pokrywają umysł krwawiącymi ranami, których nie zabliźni czas, miłość i świadomość cudownego uniknięcia śmierci. Pokonania jej. Patrzenie na wojnę przez obiektyw aparatu i utrwalanie jej realistycznego obrazu ujmującego całą podłość, okrucieństwo i cierpienie wcale nie umniejsza dramatu, jaki rozgrywa się w głowie człowieka, będącego częścią tej scenerii. Alex Fraynor, fotograf wojenny przeżył najgorsze i z kliszą pełną bólu, który wypełniał też jego umysł i ciało mógł wrócić do domu. Zabrał ze sobą jednak też przeogromny ciężar, którego nie można zgubić po drodze. Zespołu stresu pourazowego nie uleczyła miłość lekarki, która postanowiła towarzyszyć mu w dalszej drodze. Czy jej zaginięcie ma szansę podziałać kojąco? Uruchomić przepełniony tragedią umysł do działania by odnaleźć ukochaną i oczyścić się z zarzutów?
Alex przez lata szukał drogi ucieczki, od obrazów, które sam utrwalił. Miłość, narkotyki i samobójcza próba nie przyniosły spokoju, nie pozwoliły odetchnąć. PTSD spowodowało, że Fraynor cały czas balansował na granicy życia i śmierci. Trwał w swym nieukojonym bólu, niezrozumieniu i wyrzutach sumienia. Teoretycznie związek z kobietą, która również widziała na własne oczy wojnę powinien być swoistym wybawieniem. Uczucie jednak nie zawsze może wszystko zmienić. Czy zaginięcie kobiety, z którą dzieli się życie ma szansę cokolwiek uratować? A może to jedynie gwóźdź do przysłowiowej trumny? Dramat przepełniający czarę goryczy? Zepchnięcie z granicy trwania w spokojną nicość?
Detektywi zajmujący się sprawą zaginięcia lekarki typują fotografa jako głównego podejrzanego. Rozpoczyna się więc najważniejsza wojna w życiu Alexa. Jego osobiste starcie, mające na celu nie tylko oczyszczenia siebie, ale przede wszystkim odnalezienia swej partnerki. Pytanie jest tylko jedno - czy człowiek z tak obciążoną psychiką, zanieczyszczoną bólem i narkotykami może sobie ufać? Czy inni mogą zawierzyć jego słowom?
Hilary Davidson stworzył obraz bezgranicznego cierpienia, które mamy szansę obserwować z wielu perspektyw. Wydarzenia utkane są ze smutku i ludzkich dramatów. Historie bohaterów to łzawy obraz braku człowieczeństwa i beznadziejnej próby chwytania się normalności czy wyłapywania delikatnych prześwitów szczęścia.
Jedno małe poświęcenie to nie tylko opowieść o Bliskim Wschodzie i próbie wrócenia do rzeczywistości. To historie wielu ludzkich wojen, nawet tych, o których świat nie ma pojęcia.
Idealnie ujęty ból, perfekcyjnie przekazane emocje.
Bardzo mocna lektura. Wciągająca, zajmująca i pozwalająca na przeżywanie treści.
JEDNO MAŁE POŚWIĘCENIE
HILARY DAVIDSON
WYDANICTWO MUZA
STRON: 416
ROK: 2021
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz