Bezkresne wody pochłonęły nie tylko znany ląd ale i całą normalność oraz bezpieczeństwo. Wzburzone fale zatopiły przeszłość. Teraz wspomnienie o pierworodnej córce dobija się uderzając wodą o łódź, która stanowi niepewny dom, namiastkę gruntu pod stopami. Świat po powodzi ma jednak szansę się odrodzić.
Niesamowita historia będąca smutną, przerażająca wizją. Postapokaliptyczna opowieść zalewa wszystko żalem, bólem, cierpieniem matki i instynktowną próba ratowania się. Klimatyczne zmiany sprawiły, że świat pokryła woda, a codzienność stała się walką o przetrwanie. Myra straciła kilkuletnią córkę nosząc pod sercem drugą dziewczynkę. Jej rodzina rozpadła się dokładnie tak, jak lichy w obliczu żywiołu dom. Nadzieja poszła na dno, miłość nie dała się zmyć z serca kobiety. Trwała na swej dryfującej łodzi, pełną smutku, aż zauważyła na horyzoncie światełko, które ogrzało nieco przemoczoną, zmarznięta duszę. Jej zaginiona córeczka żyła. Sens istnienia nabrał w siłę, walka o przetrwanie przerodziła się w misję uratowania dziecka.
Trudna, bardzo emocjonalna historia, która w dzisiejszych czasach jest dość bliska sercu. Ucieczka, strach, niepewność - to przecież jest nam znane. Dramat ludzi (i zwierząt) może mieć różne oblicza. Według Kassandry Montag przybiera postać lodowatych mórz, które nijak nie dają ukojenia, nie kołyszą do snu i swym szumem nie uspokajają.
Powieść dotyka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz